woensdag 4 februari 2009

4 februari 2009

Vorig vrijdag kreeg ik een verontrustend mailtje van een collega-FATter. Deze gewezen topatleet (top 12 Lollepotters zal voor mij altijd een droom blijven) wist me te vertellen dat het reeds van 13 januari was geleden dat er nog iets productiefs gebeurde op mijn blog, dus ook met mijn trainingen.

Ik was inderdaad aan de late kant met de publicatie van mijn snowboardavontuur. Maar hij had gelijk, het was te lang geleden. Ik kon mijn blessure nog als excuus gebruiken, maar dat kan niet blijven duren natuurlijk. Om klaar te geraken tegen begin augustus moest ik toch wel dringend de draad oppikken en 2-2-2 trainingen inlassen. PROBLEEM: time... Vorige week was veel te druk en deze week is maar een beetje beter. Vandaag wou ik echter vroeger stoppen, door omstandigheden buiten mijn wil om (maar wel op te lossen door mij), werd het meer dan een uur later. 

Gelukkig was ik de motivatie om te gaan lopen niet verloren en heb net een rondje van 7,2 km gelopen. Het voelde niet slecht aan en de stress in mijn hoofd is grotendeels verdwenen, de stress op een knie en een onderbeen zijn wel toegenomen, maar dat is geen ramp.

2-2-2 zit er voorlopig niet in, maar een 1-1-1 moet eigenlijk een minimum zijn (ben net blij verrast door de openingsuren van het zwembad in Waregem).

Voor de statistieken
tijd: 41min44
HR: 149
afstand: 7,2 km

Geen opmerkingen: