Brachtse Bikers

Jaja, het is weeral dinsdag. De swim-bike van zondag is nog niet helemaal verteerd. Ik probeer wat op te passen voor mijn knie, maar ik voel er niets meer aan...

Voor de statistieken:

Tijd: 3u05

HR: 121

Afstand: 68,9 km

Triatlon Brasschaat

Intussen al wel bij de meesten bekend - de finish in Brasschaat heb ik spijtiggenoeg niet gehaald... Het was zwaar door het weer, de afgelopen week en de form. Had ik geen blessure gehad had ik hem misschien kunnen uitdoen op karakter, al kan ik dat nooit zeggen...

Het zwemmen deed ik in net geen uur, iets wat ik gehoopt had. Je komt dan de wisselzone binnen en je ziet gelijk hoe laat het is... geen fietsen meer te zien (in de tussentijden zie ik ook dat er nog maar 10 deelnemers na mij uit het water kwamen). Relatief snel gewisseld vond ik zelf en dan de fiets op. Ik kan misschien goed fietsen (ze zeggen dat toch altijd), maar dat tijdrijden is precies toch niets voor mij. Geef mij maar iets kort (à la tijdrit Brachtse Bikers, tenminste met nen echte fiets op een echt parcours :-). De eerste ronde ging eigenlijk nog wel. Geen 40 of 39 km/u, maar zo'n 37 kon ik veel aanhouden, een gemiddelde van iets boven de 35 dacht ik. Niet snel, maar ik stak velen voorbij. Maar dan, bij het keren in Brasschaat ging precies het licht uit... Het gevolg van het verloop van de week? Geen idee, want ik had me in de eerste ronde bewust nog wat rustig gehouden, qua hartslag dan. Er kwamen voor het eerst terug mensen voorbij en op de positie waar ik me dan bevind, is dat niet goed.

Nog wel gegeten en gedronken en uitgereden. Frustrerend is dan wel dat er gewoon pelotonnekes met deelnemers voorbij komen in een non-stayer wedstrijd! Ok, je rijdt voor de laatste plaatsen, maar net daarom. Je wil toch finishen en zeggen: 'ik heb alles alleen gedaan'. Gewoon schandalig, maar als je dat zo zag zijn wij FATters de enigste die daar belang aan hechten.

Ik keek intussen al uit naar het lopen, andere spieren gebruiken en hopelijk houdt die knie het. Ik begon er aan en het ging niet slecht, niet dat ik 12 km/u kon lopen, maar het was toch aardig. Heel veel volk en supporters langs de kant (een stukje genieten, dat was ook bij het fietsen zo) en je loopt even op wolkjes. Na de finish en dus nog 4 ronden te lopen begon de pijn rond mijn knie. Komaan Bart lopen gast, de pijn proberen af te leiden naar de bovenbeenspieren die ook wat stijf aanvoelen. Maar dat lukte niet, de pijn was overheersend. Even wandelen en nog eens proberen. Ok, na even wandelen ging het wel weer - voor even. Tot we op het onverharde deel kwamen, dat deed geen deugd. Sinds dan was het even lopen en nog korter joggen. Een fikse tempodaling gaf geen verschil, de pijn was niet te harden. Alle mannen zien passeren - een sterke KaVee die een mooi tempo had, ne Maarten Raket die ik nog even wat water kon aanreiken, pletwals KaDee, Iron-Jef en Evert T. Peter V zag ik pas toen ik langs de kant stond. Finishen zouden die beiren wel doen, dat was duidelijk. Respect mannen! Het is niet gemakkelijk, dat weet ik intussen wel :-) Aan de wisselzone uit het parcours gestapt en mijn zus, (schoon)broer en pa kwamen me al toegelopen om me te troosten. Ze zullen het wel door hebben gehad dat ik enkele traantjes moest laten toen ik me bukte om zogezegd uit te hijgen... Blij dat ze er waren, spijtiggenoeg kon ik niet voor hen finishen. Gelukkig had ik mijn emotioneel moment bij hen gehad, zodat ik de 'plagerijen' van de collega-FATters kon doorstaan :-) (bij het typen rollen er nog enkele traantjes over het ijs dat tegen mijn knie plakt)

Je mag niets mankeren, zoveel is duidelijk. Jezelf verzorgen in de weken vooraf is ook heel belangrijk. Het is wel stimulerend, die gasten. Elk gaven ze me nog enkele aanmoedigingen, maar ja, alst niet gaat, gaat het niet.

Intussen doet de knie zelfs zonder te lopen of te wandelen pijn, dus ik heb me waarschijnlijk toch nog wel wat geforceerd. Weg toekomstige wedstrijden waar ik aan mee wou doen, stratenloop Neerven, duatlon Loenhout, ... De koers opt Neerven pak ik normaalgezien wel mee. Gelukkig ook nog twee Ardennenweekendjes voor den Ironman 70.3 in Antwerpen om de gedachten wat te verzetten. Al is dat MTB'en niet goed te combineren met triatlonambities, zoveel weet ik intussen ook wel of licht het er aan dat ik niets wil laten schieten, misschien dat laatste.

Ik ga nooit een toptijd lopen in een triatlon, dat weet ik wel, maar finishen moet toch lukken en hopelijk lukt me dit binnen 5 weken, dat zou fantastisch zijn.

Kris D, Kris V, Peter V, Jef VL, Evert T en Anke M (eerste dame in de -23) en natuurlijk de Maarten, bedankt manne en knappe prestatie van jullie! FAT-supporters: merci!

Voor de statistieken:

(voor de moment nog geen officiële uitslag)

Voorbereiding triatlon Brasschaat

Zondag moe terug gekomen van het Ardennenoffensief, gelukkig had ik maandag een vrije dag en kon ik iets langer slapen dan 6u.

Maar ik moest studeren dus ik moest wel niet te laat opstaan. Na het studeren even geprobeerd om te lopen maar dat heb ik maar 500 meter kunnen doen.

Dinsdag om 5u opgestaan om snel te gaan werken. Rond 14u terug thuis en snel studeren tot 18u. Klaarmaken voor de B2-tijdrit (gelukkig gewonnen).

Woensdag en dus daags na de tijdrit en weinig slaap terug enkele uren achter de boeken om dan iets voor 14u voor de mondelinge jury van het IAB te verschijnen. Het schriftelijke examen begin april had mijn voorbereiding al grondig in de war gestuurd maar vanaf 24/6 mag ik mij
gelukkig een accountant en belastingconsulent noemen. Toch een beetje vieren en te laat in bed.

Donderdag vroeg opgestaan om te gaan werken. Er lag nog wat te wachten maar het ging gelukkig allemaal vlot. Nadien naar mijn ma en pa om daar een stressende zus en moeder bezig te zien voor den trouw van morgen. 's Avonds toch nog een uurtje voor een klant moeten werken waardoor het stiekem weer veel te laat werd.

Vrijdag: de grote dag voor mijn zus en Niels. Om 7u uit bed om aan de dag te beginnen. Na een lange dag, getuige te spelen, te shaken op den dansvloer en een beetje alcohol pas om 5u in bed...

Acht uurtjes later was het al volop zaterdag. Niets te vroeg om nog teen en tander in orde te brengen voor morgen...

Mijn week kan eigenlijk helemaal niet meer stuk en morgen finishen zou meer dan de spreekwoordelijke kers betekenen...

Sent from my iPod

Tijdrit Brachtse Bikers

Toch nog jus genoeg in de benen om terug de tijdrit te winnen. Met de afwezigheid van enkele kleppers (KaDee, Marc B en Stijn B) weet je het nooit, maar dan hadden ze er maar moeten zijn.

Traditiegetrouw deden we eerst een verkenningsrondje om nadien stevig uit te pakken. Noteer ook de goede prestatie van neefje Thomas - met zijn 15 jaar de jongste deelnemer, maar wel een 4de plaats!

Voor de statistieken:
Tijd: 38min13 + 23min58
HR: 132 + 179
Afstand: 12,1 km + 11,2 km

Loopke?

Snel nog mijn loopbeentjes testen na het Ardennenoffensief. Echter verder dan 500meter kom ik niet. Rechterkantje doet nog pijn en besluit alles mooi te laten rusten (ttz, uitgezonderd de tijdrit) tegen zondag.

Ardennenoffensief

Zie www.fastactionteam.be

Brachtse Bikers

Nog wat bekomen van Terheijden. Een pees/spiertje naast mijn rechterknie vindt de inspanningen niet zo fijn. Ik probeer me dan ook wat rustig te houden vandaag maar kan het niet laten om de eindspurt op gang te trekken. Gelukkig kan ik dit ook op één been, mijn linker.

Voor de statistieken:
Tijd: 3u23min57
HR: 115
Afstand: 73,2 km

Triatlon Terheijden

Samen met Ken 'Kenmoment' J en Jef 'met de roze Planet-X' VL afgezakt naar Terheijden voor onze eerste kwart van dit jaar.

KJ had de wedstrijd van gisteren ook gereden en was blijkbaar ook goed gerecupereerd. Ikzelf voelde ook nog maar weinig. Zijn hartslag was tijdens de koers wel beduidend lager gebleven dan de mijne... afwachten dus.

De start verliep bizar, ik was op zich niet meer aan het inzwemmen, maar in één keer klonk het startschot. Het starten verliep niet al te vlot. Ik moest toch nog even wennen, met zijn tweeën zwemmen in Galder is toch nog iets anders. Ik kon redelijk snel in crawl overschakelen, maar vooral met mijn hoofd boven water, waarom? Bang van het water zeker.

an het keerpunt zag ik KJ opduiken. Alles OK vroeg ik hem want dit achtte ik niet normaal. Blijkbaar wel, achteraf bleek dat hij maar niet in zijn ritme geraakte. Het zwemmen ging intussen redelijk, tegen het einde verzwakte mijn aandacht echter (de koers van gisteren flitste door mijn hoofd) en de snelheid blijkbaar ook een beetje.

Ik ging de wisselzone in en iets later kwam KJ (net naast mij) me vervoegen. Hij wisselde razendsnel en daar opstartproblemen met de CS400 kwam hij mij gelijk voorbij. Wat hield hij er een strak tempo op na. Omdat ik mezelf toch een betere fietser acht, kon ik dat niet laten gebeuren. We wisselden nog wat van positie (met de stayer-afstand in acht nemende) maar rondes 3, 4 en 5 reed ik 'op kop'. Echter toen ik achterom keek, zag ik Ken steeds op een korte afstand achter me. In ronde 5 voelde ik ook de inspanningen en ik ging uiteindelijk iets voor Ken de wisselzone in en uit.

In het loopparcours zat zowaar nog reliëf. Niet veel, maar de benen vonden duidelijk van wel. Je kan het bezwaarlijk een hellingske noemen, eerder vijf trappen hoog waar ze de trap hadden weggelaten en gewoon de pek hadden gegoten. Ken kwam me voorbij en zoals ik verwachte ging ik hem niet kunnen volgen. Omdat we nog meer dan 9 kilometer moesten lopen besloot ik toch maar mijn eigen tempo te handhaven en na enkele honderden meters ging ik hem terug voorbij. Ken had last van krampen, ik ook wel, maar mogelijk iets minder.

Ronde per ronde wist ik mijn voorsprong iets uit te diepen. We zagen intussen dat Jef VL aan een goede beurt bezig was! De laatste ronde was traditiegetrouw weer de zwaarste. Ook de Polar geeft dit duidelijk weer. Elke ging zo'n 15 seconden trager.

Na de dinsdagavondrit, de loopwedstrijd op woensdag, de koers van gisteren en de triatlon van vandaag kan je me wel bij elkaar schrapen. Op tijd in bed vandaag, dat is toch de bedoeling.

Voor de statistieken:

Tijd: 2u09min41

HR: 159

Afstand: 0,8 (naart schijnt hebben de eersten wat afgesneden en wij zijn ze natuurlijk gevolgd) - 40 km - 10 km

Grote prijs Raster/De Klok - -40jarigen

Vandaag koers, morgen triatlon. Geen ideale combinatie, maar KJ zag het ook als een training. Training, ik vreesde er een beetje voor... een nummer opgespeld krijgen in een wedstrijd. Ik heb me nog nooit ingehouden. Maar goed, we zullen wel zien. Had de combinatie andersom geweest, had ik harder afgezien.

In het heenrijden komen twee FAT-rennersbussen mij voorbijgestoken. Ik zou dus niet alleen starten. Als ik goed geteld heb, waren er 12 FATters (we tellen onze huisfotograaf en Omslagpunter natuurlijk niet mee). Met een zekere Christophe Smits aan de start, wisten we al wel dat we voor de tweede plaats zouden strijden. Maar je weet nooit...

Ik meng me niet teveel (of probeer toch) in het gewoel dat net na de start al begint. Die gaat, dan weer iemand anders, je kent het wel (of niet maar dan moet je eens komen kijken). Er moest eigenlijk gewoon altijd een ploegmaat bij zijn, twee om ideaal te zijn. Toch is het moeilijk te controleren en af en toe rijdt er eens iemand weg. Die blazen zichzelf dan op of worden teruggepakt door het peloton. Ook die keer dat CS ging. Die konden we niet laten rijden en we zetten even alle hens aan dek en een halve ronde later hadden we hem terug te stekken.

Menig FATter is in vorm en ook eerste maal rijders doen het wonderwel goed! Halverwege de wedstrijd probeert CS nog eens opnieuw. We zijn er met 3 FATters bij en nog een vijfde man. Comfortabel! Aan de kerk maakt de Schouw echter een inschattingsfoutje waardoor we met 3 doorgaan. KaVee is intussen al gekend om zijn hardrij-werk en ik ga ervan uit dat we voorop blijven. CS draait enkele ronden goed mee, maar plots verzwakt zijn inzet. KaVee en ik blijven echter ons tempo rijden, wij zijn al dolblij dat we mee zijn. CS is iets van plan, maar wat? Op drie ronden van het einde is het duidelijk. Ik kom net van kop en hij zet keihard aan. Ik ben er even aan voor de moeite en KaVee is ook niet gelijk mee.

KaVee zet zich op kop en samen rijden we er terug naartoe. Net na de bocht waarbij we de Grotstraat inrijden, kan ik aansluiten. CS houdt zijn benen stil en KaVee kan ook terug aansluiten. We besluiten dat er steeds iemand achter CS moet blijven, maar gemakkelijk is dat niet. Zo legt hij ons natuurlijk de laatste ronde in de luren. Ik kom van kop af, CS speelt het sluw en KaVee komt op kop. Ik hou mijn benen stil, maar Christophe kent de trucken natuurlijk. KaVee kan ik gerust laten rijden.

Wanneer CS aanzet en loeihard door de laatste bocht scheurt, kan ik nog volgen. Wanneer we bij de Kris komen en CS nogmaals aanzet, kan ik ook nog even volgen, maar niet lang genoeg. De vogel is gaan vliegen. Ik probeer nog een beetje druk te zetten, maar dat is voor niets. KaVee sprint me nog uit het wiel en ik word 3de. Heel content met de wedstrijd en natuurlijk ook met de plaats!

Voor de statistieken:

Tijd: 1u11'44

HR: 171

Afstand: 47,4 km

Heen en terug + opwarming: 20 km

Stratenloop Hoogstraten 10 km

Zoals net te lezen viel, ging het dinsdagavond niet zo goed (ook niet dat ik niet kon volgen natuurlijk). Ik was van plan om me gisteren in te houden, maar bij de Brachtse Bikers gaat dat meestal slecht.

Ging ik dat voelen vandaag? Waarschijnlijk wel. We, de FATters, werden door Ann en Dirk uitgenodigd om bij hen in Hoogstraten ons te omkleden en na afloop van de stratenloop een spaghetti te nuttigen. De meesten hadden meer zin in de spaghetti dan de stratenloop, ik dus! We wisten toen nog niet dat de spaghetti zo goed ging zijn, anders hadden we de hele dag niet gegeten...

De stratenloop zelf... Hoe zou dat gaan, ik had zondag nog eens goed doorgelopen en had daar precies nog wat last van. Ik wou anderzijds toch mijn benen eens testen en besloot om vol door te gaan, ik zou wel zien waar ik zou stranden. Van TurboCarvers en alleskunner had ik te horen gekregen dat ik den Dirk moest volgen. OK, dat ging ik proberen.

Dirk schoot echter nogal stevig uit de startblokken en ik moest me even reppen. Eénmaal aan het tempo gewoon, kon ik erover en kon ik zelf tempo beginnen te maken. Even later hoorde ik een 'pssst' en nog eens. Ik keek achterom en het was PK, een collega-FATter die als jogger meedeed. De eerste ronde duurde lang en de kilometers schoven maar niet voorbij. Toen ik echter aan de kathedraal naar mijn meetapparaat keek, zag ik een tijd van 19min38! What the f*ck! Snel gerekend en dat was tegen 15 km/u! Zo'n tijd moest ik behouden en ik ging er dan ook voor.

Met PK in mijn zog werkte dat wel motiverend. Gelukkig dat hij achter mij liep, zo kon ik moeilijk het tempo laten zakken. Ik kreeg echter nog wel een dipje en even later ging PK me voorbij. Aanpikken kon ik op die moment niet. In de Gelmelstraat (waar het licht hellend was), trachtte ik nog het gat te dichten, maar PK ging er ook duidelijk voor. De laatste cartouche was verschoten en nu was het bijten op de tanden om onder die 40 minuten te blijven.

Op de streep keek ik naar mijn tijd: 39min50: I did it! Maar ging de officiële tijdsmeting hetzelfde aangeven? Achteraf blijkt van wel = me happy!

Voor de statistieken:

Tijd: 39min50

HR: 175

Afstand: 10 km (geafficheerd)

Brachtse Bikers

Hier het verslagske van de dinsdagavondrit. Het ging niet zoals gepland. De rit was leuk genoeg, daar niet van. De tochtuitstippelaars van dienst hadden goed hun best gedaan en er veel singletracks ingestoken.

Maar ik had nooit en 'top'gevoel. Dat kwam dan ook naar boven tijdens de kilometerlange non-stayer tijdrit die de organisatoren hadden ingelast. Ik blokkeerde redelijk snel en moest genoegen nemen met een derde plaats. Niet zo erg die plaats, maar wel het gevoel dat ik in mijn benen had... Bummer...

Voor de statistieken (Optimo):

Tijd: 3u11min11

HR: 124

Afstand: 68,3 km

Galderse Meren

TurboCarvers betrapt toen hij aan een training bezig was. Nu moet je weten, als hij aan het trainen is, dan staat er in diezelfde week wel iets op het programma. Zijn agenda:

- de Ecotechnics - Vorsselmans Solartoer op dinsdag

- de kermis van Gooreind op zaterdag

Men is gewaarschuwd!

Zelf had ik in de loop van de dag met de Raket afgesproken om te gaan zwemmen, jawel, in de Galderse Meren. Twee lijfwachten zouden ons kostbaar lichaam bewaken, triatlon-support-vrouw Griet VL en een vriendin. Gelukkig dat ze er bij waren, want er circuleerden weer enkele ongure types. Ze maakten het zichzelf nog gezellig met een appelsapje (terwijl er in de FAT-bus nog Westmalle en Duvel stond) en enkele Hoogstraatse aardbeien (groot gelijk trouwens).

Ik nam wat voorsprong en zo kwamen we bijna gelijktijdig aan de overkant. 650 meter in iets meer dan 15 minuten. Dan terug en nog eens op en neer. Goed voor 2600 meter in iets minder dan een uur. Met de Raket ging alles weer naar behoren, maar ook bij mij. In Brasschaat reken ik op het zwemmen op een tijdsverlies van 10 minuten, als ik in het fietsen gelijke tred met hem kan houden, dan begin ik aan het loopnummer met een achterstand van, jawel, 10 minuten. Ik ga dus tijd moeten winnen, maar waar? Awel, dat heb ik al ingecalculeerd! We beginnen onze tijdstelling vanaf het moment dat we ons pak aantrekken. Zo win ik reeds 5 minuten, bij het uitdoen kom ik nog een minuut dichter waardoor ik nog maar op 4 minuten zit... Ach, nog niet kort genoeg! Het zal in het lopen moeten gebeuren!

Voor de statistieken:

Tijd: 58min33

HR: 131

Afstand: 4 x 650meter of 2600 meter

Loopje

Gisteren vrijgezellenavond/weekend en dat maakte me wat loom. Toch
nog ergens goesting en een gaatje tijd gevonden. Het lopen ging in
tegenstelling tot donderdag heel goed. De laatste 3 km nog goed
doorgetrokken en over de laatste 2 km deed ik net geen 9 minuten.

Voor de statistieken:
Tijd: 1u00min28
HR: 143
Afstand: 12,5 km

Sent from my iPod

Loopke

Eerst een receptie opt werk die later werd dan verwacht, twee halve glaasjes wijn (geen bier Benny, maar wel rode wijn) en verschillende hapjes. Geen goede voorbereiding voor een loopke. Toch moest het nog gebeuren want vrijdag zag ik niet direct een gaatje, zaterdag helemaal niet en ik had het enkele minuten daarvoor nog aan Turbo Carvers beloofd.

Toch maar gestart en al snel werd duidelijk dat het een dag teveel van trainingsinspanning werd. Daarbij was mijn hartslagmeter ook een beetje van de kaart en vertikte het om een correcte hartslag (of iets dat in de buurt komt) te tonen. Uit dat ding en dan maar gewoon doorlopen. Bij het lopen mis ik dat wel, die hartslag is een goede waardemeter van hoe het met de conditie gesteld is en of ik niet te hard of te traag loop.

Nadien eens gekeken naar de mooie Polar RS300X (dewelke zou je moeten nemen G1 of Footpod?), maar normaalgezien is er niets aan de horloge, maar aan de band.

Voor de statistieken:

Tijd: 1u07min41

Afstand: 12,5 km

Galderse Meren

Er waren eens twee sportieve kerels die voor hun sport (in dit geval triatlon) gingen zwemmen in de Galderse Meren. Ze maakten er een goeie training van en maakten een grote toer. Bij terugkomst aan het 'strand', komen ze tot de vaststelling dat hun spullen gestolen zijn...

Gestolen goederen:
- Polar RS200, nieuwe kledij, peddles, Sailfish tas, ... (Maarten)
- oude kleren, ne GAV rugzak, autosleutels en nen goeie handdoek (Bart)
(beetje uit het zicht gelegd, maar niet zodat je het zelf niet meer kan vinden)

Gelukkig stond den otto er nog met gsm, portefeuille en huissleutels.

Jullie zijn dus gewaarschuwd, neem een derde man/vrouw mee of neem je sleutels mee het water in, maar pas op voor de elektronica!

Tip: een beetje verder is er een manège waar je goed wordt onthaald en waar je een telefoontje kan plegen zodat je niet moet overnachten naast je auto...

Voor de statistieken (volgens Google Earth)

Afstand: 2,11 km

Brachtse Bikers

Verslag kan je hier raadplegen.

Voor de statistieken:

Tijd: 3u20min47

HR: 126

Afstand: 87,7 km

3daagse Tongeren (VK)

Geplukt vanaf de FAT-blog:

Op algemeen verzoek misschien eens een verslag van 'onze' driedaagse. Met ons bedoel ik dan vooral de KaDee, de Piet, den Bogaerts, de Fili en mezelf (Bartje). Zaterdagmorgen vertrokken we samen met 15 andere Vliegende Kettingers naar Tongeren. Om 8u00 was het verzamelen geblazen en rond half 9 waren we ook effectief vertrokken. Ervaring leerde ons dat het allemaal aan een gezapig tempo zou verlopen om toch allen heelhuids in Tongeren te geraken.

Binnendoor naar Herentals om vervolgens via diverse kanalen richting Luik te bollen. Niets speciaals, maar onder het lente-zonnetje was het aangenaam fietsen. Ergens halverwege werd onze broodmaaltijd genuttigd en tegen 16u00 bereiken we na een extra lusje de jeugdherberg van Tongeren. Omdat onze volgwagen er nog niet was, besloten we alvast ons vochtniveau op te krikken op het terras van de jeugdherberg. 's Avonds werd het nachtleven van Tongeren kort verkend. Hier werd dan ook voor de eerste keer serieus met spek geschoten over de komende rit. De gele mannen (of moeten we zeggen de geil mannen) daagden één voor één 4 FAT-boys uit. Hun kanon (de Wannes) moest het ons lastig maken, de Ronny zou de rest wel in de vernieling rijden. Wij gingen de uitdaging aan en besloten resoluut om zondag te schitteren in ons FAT-kostuum (Fili moest hier passen en zou als outsider de geel mannen bestoken).

Voor de statistieken:
Tijd: 5u31min16
HR: 122
Afstand: 159,4 km

Dag 2 - de Mergellandroute stond op het programma. Via Visé hadden we bij de grensovergang met Nederland al redelijk snel de route te pakken. Op de eerste helling (dewelke nog geen naam had) ging de Wannes al flink tekeer, maar de Piet wist alles goed te counteren. Vanaf de echte hellingen er aan kwamen, was het eigenlijk enkel maar FAT wat de klok sloeg. Meestal KaDee of Piet op één, Bart op drie en Stijn op 4. Fili wist steeds vooraan te eindigen tussen de geel mannen. Hoe hard de geel ook probeerden, het lukte hen niet om ons voor te zijn, ja, op de onbekende bergjes die meer iets hadden van een platgereden molshoop omdat wij daar geen aandacht aan schonken. Op de Wolfsberg testte KaDee de benen, het Hijgend Hert was voor Bartje en de Piet wist een sterke KaDee voor te blijven op de Keutenberg. KaDee nam dan weer revanche op de Cauberg, voor Bartje en Piet. Zoals gezegd werden de meeste hellingen door KaDee of Piet als eerste overwonnen. Op de terugweg naar Tongeren werd er dan nog goed doorgereden en daar zijn de geel mannen dan weer wel evenwaardig in. Via diverse spurtjes werd Tongeren goed bereikt. We noteren hier wel sterke prestaties van Fili en 'nonkel' Fons. Voor hen was het de eerste keer dat er over bergen werd gereden.

Voor de statistieken:
Tijd: 6u00min42
HR: 126
Afstand: 163,4 km

Dag 3 - de terugtocht. Na een leuke avond in Tongeren was het voor de meesten redelijk vroeg opstaan. Niet getreurd, het zonnetje was weer van de partij en daarvan werd genoten. Via een route à la Bels lijntje werd er rustig naar Lommel gecruist. Langs het kanaal Herentals - Bocholt werd de broodmaaltijd genuttigd. Na de maaltijd ging het tempo iets omhoog. Via langere en bredere wegen werd dat gemakkelijker. De FAT-benen voelden nog goed, want we namen elks nog een flinke portie kopwerk voor onze rekening. Op de Meerseweg konden sommigen het niet laten om te spurten. Gegangmaakt door KaDee kon Bartje deze eindspurt van een geslaagd weekend winnen.

Alles bij elkaar, zo'n 470 kilometers op 3 dagen. Dat kan al tellen natuurlijk. Laat de wedstrijdjes maar komen. Vermoedelijk geldt dit ook voor de Hoogstraatse FATters (Dirk, Philip en Schouwke) want zij zaten een week (inderdaad) in Toscane (verslag volgt nog?).

Voor de statistieken:
Tijd: 5u40min34
HR: 109
Afstand: 162,2 km