zondag 5 juli 2009

Riva del Garda

Zaterdag 4 juli vertrekken de Bikehaas en ik voor een dagje naar Riva del Garda, Italy! Dit prachtig stadje gelegen aan het Gardameer was 5 jaar geleden al onze plek van vertoeven tijdens een week vakantie. We gingen onder het mom van het zien van de 2010 Cannondale modellekes.
Om 17u30 vertrekken we hier. Met de VW Caddy scheuren we eerst over de Nederlandse en Duitse wegen om via Brenner Italië te bereiken. We slapen onderweg een drietal uurtjes en omstreeks 8u00 rijden we de parking van camping Bavaria op. We zetten allereerst onze partytent op en beslissen om dan even aan het strand wat te bekomen. Van slapen komt niets in huis, want het begint hier al aardig druk te worden. We wisselen onze kledij, eten goed en staan een beetje later klaar om ten strijde te trekken. Ten strijde tegen Tremalzo. Riva ligt op zo'n 65 meter, Tremalzo op zo'n 1700 meter.
Via de Alte Strasse (de Oude Weg dus) rijden we de eerste hoogtemeters. Ik kan op de 32 blijven trappen en ik meen mij te herinneren dat dit 5 jaar geleden niet ging. Het klimmen gaat voorlopig goed. We blijven klimmen en wanneer we in een dorpje komen dat ons niet veel zegt, moeten we terugkeren. We rijden de klimmeters grotendeels terug naar beneden en zien dan toch het goeie richtingbordje hangen. Na die eerste klimmeters golft het terrein een beetje. Dorpjes schuiven onder de wielen tot we het bordje Tremalzo zien staan. Daar begint ie. We zitten op zo'n 700 meter hoogte en moeten dus 1000 meter klimmen.
Bij mij gaat het nog steeds goed en ik kan een goede cadans houden. De klim zou zo'n 12 à 14 kilometer moeten zijn. Op 12 kilometer zitten we aan de laatste huizen, vanaf dan is nog zo'n 2 kilometer verhard, nadien nog even onverhard. Vervolgens een tunnel door en voilà, het offroad schotterpad kan beginnen. De haarspeldbochten volgen elkaar heel snel op en na enkele kilometers dalen moeten we terug klimmen. Het maximale % is 18 en dat kan tellen, zeker na 3 uurtjes slaap. In de afdaling moeten we soms keuzes maken. Je gaat dan over 'wandelpaden'. Plots kunnen we twee richtingen uit, rechtdoor of scherp rechts. De keuze rechts lijkt veel uitdagender en dat blijkt ook zo te zijn. Het gaat nu heel wat trager naar beneden en het is hier veel technischer. Heel gevaarlijk en wanneer we uiteindelijk beneden komen doen mijn armen pijn van de schokken en mijn vingers van het remmen. We hadden hier al wat naar beneden gereden (5 jaar geleden), maar dit kon tellen.
Moe maar voldaan komen we terug op de camping. De cola en de chips doen goed. Het is intussen al heel wat later en wanneer we gedoucht zijn, beginnen onze buikjes te rammelen. Aan de camping is er nog een pizzeria en we besluiten deze te testen. Naar het schijnt heel goed en inderdaad.

Na een nacht met wat regen tegen onze (party-)tent regent het 's morgens nog steeds. We besluiten in te pakken en het ritje van zo'n 40 kilometer te laten voor wat het is. We zijn net helemaal ingepakt of het is over. Tja, het is intussen al 10u en we besluiten maar terug te bollen naar huis. We moeten immers beide terug werken op dinsdag en we hebben nog niet zo heel veel geslapen.

Supervakantie eigenlijk wel. Spijtig dat het maar één dag was, maar zeker voor herhaling vatbaar. Kilometers lang klimmen is het mooiste dat er is op de fiets, zeker als je dan nog een leuke afdaling krijgt.

Voor de statistieken:
tijd: 5u09
HR: 124
afstand: 76,6 km
HM: 2085

Geen opmerkingen: