De snelle benen van mijn zusje brengen mij op de idee om samen deel te nemen en te gaan voor de overwinning in de zus-broer-klasse. De eerste 5 kilometer legt ze ongetwijfeld af in de geschatte 20 à 25 minuten en dan is het aan mij om wat te poweren. Het nadeel van de fietser bij de duo's is dat je je hartslag 80 in enkele tellen opblaast naar 170 en meer. Als dan het vertrek nog wind tegen is, dan lukt dat zonder problemen en moet je dat nadien wel even bekomen.
Iedereen rijdt te traag en de eerste ronde leg ik volledig alleen af. In ronde twee ben ik bij de groep van Guy VDB. Deze 50-plusser ken ik al lang en ik maak dan ook een gebaar om bij mij in het wiel te komen. Eén iemand (een duo) volgt zijn voorbeeld. Ik laat de andere even overpakken op het Neerven (wind mee) maar wanneer ik terug overpak, ben ik ze beide kwijt. Dan op naar de derde ronde. Ook in deze ronde kan ik even uitblazen in het wiel van een andere deelnemer op het Neerven. Eén bocht later en ik sta er weer volledig alleen voor.
Bij het ingaan van de laatste ronde krijg ik in de verte een grote groep in het vizier. Daar moet ik nog heen. Alle registers nog eens open en gaan. Wind tegen merk ik dat ik dichter kom, maar wat gaat dat wind mee geven? Twee of drie tanden groter en malen. Wanneer ik voorbij FAT-supporter Ben V en zijn familie kom, rijd ik 49,6 km/u, en dat al een tijdje. Net voor het ingaan van de Marsweg komt ik vooraan bij het eerste groepje aansluiten. Ik probeer wat op te schuiven, maar ze nemen de gehele rijbaan in beslag. Tot overmaat van het geklungel hier, word ik nog in de kant gereden. Gelukkig kan ik nog een beetje sturen (een beetje) en kom er zonder kleerscheuren vanaf. Op naar de kop. De benen staan intussen al enige tijd op ontploffen en ik zit weeral op kop. In het volgende groepje zie ik enkele FATters. Hier moet ik alleen naar rijden en geen tegenstanders meenemen. In de bocht van de Molenakkerstraat nog eens goed aansnijden en recht op de pedalen, voilà terug alleen. Dan de bocht van de Brechtseweg voor de vierde keer helemaal plat en net voor de wisselzone ga ik Evert T nog voorbij.
Mijn taak zit er op en de 20 km heb ik afgehaspeld met een gemiddelde van 39,2 km/u, netjes vond ik zelf.
Voor de statistieken:
tijd: 31min41
HR: 175
afstand: 20,5 km
heen en terug: 15,9 km + 5,8 km
We worden 86ste van de 181 finishers. Tweede FAT-team na het opgeven van het 'snelste' duo.
Het is dinsdag en in plaats van nen Westmalle te drinken moet ik naar Brecht. Benieuwd wat dat gaat geven. Het gaat echter veel beter dan verwacht. Op de laatste brug probeert Tom T mijn kracht nog te meten, maar ik kan me nog net naast hem tonen. Wanneer hij zegt: "Dat voelde ik toch wel in mijn benen." Antwoord ik: " Ikke ni, ik voel er niets van, zelfs niet na die duatlon." Het felste van al is dat hij het nog gelooft, ik zat de laatste kilometers naast hem serieus op mijn tandvlees, maar afgeven gunde ik hem toch ook niet.
Voor de statistieken:
tijd: 2u56
HR: 131
afstand: 66,2 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten