Vandaag stond er nog eens een wielerwedstrijd op het programma. Dit keer werd het Kampioenschap van Groot Brecht verreden. Hier ben ik al eens tweede en derde geweest. In tegenstelling tot de koers van 't Neerven had ik geen zenuwen. Ik wist niet hoe de benen waren en had er een minder gevoel bij als een goeie maand geleden.
Het Kampioenschap wordt verreden over 9 plaatselijke rondjes, telkens met twee viaducten er in verwerkt. Deze keer konden we niet starten in onze FAT-tenue, maar wel in onze nieuwe truitjes van de Brachtse Bikers. In de tweede ronde wilde ik dat truitje in de Lessiusstraat een beetje showen en nam wat afstand van het peloton. Toen ik echter omkeek, had ik al een gaatje en ging dan ook vol door. In tegenstelling tot op 't Neerven kon ik nu 40 à 42 aanhouden. Op de eerste viaduct een beetje getemporiseerd om dan terug vol door te gaan naar de tweede brug. Ik had een goed overzicht en zag dat ik intussen een mooie voorsprong bij elkaar had gefietst.
In de derde ronde begon het echter harder te waaien en dit merkte ik aan mijn snelheid. Op hetzelfde punt als een ronde eerder, beoordeelde ik mijn voorsprong. Ik zag dat het peloton toch al dichter was gekomen. Met dezelfde voorsprong, had ik zeker doorgezet, maar nu was het nog te ver om het alleen te proberen, zeker met het feit dat het peloton wat terugkwam. Ooit moet het er toch eens van komen dat ik solo kan finishen. Misschien dat ik dan de triatlonnekes (waarvoor ik wat meer moet lopen en zwemmen) moet laten vallen, al is dat lastig, want die zijn oooooo zo leuk.
Intussen was ik dan toch twee premies rijker en moesten de FAT-maats (RS, SB en PW) er ook niet om spurten. Bij de hergroepering bleef het eigenlijk relatief rustig. Niemand kon of probeerde om een bommeke te gooien op de twee bruggen (ééntje wel, maar dan viel het stil op de tweede) en dat kwam me niet slecht uit. Zo kon ik goed recupereren van de eerder geleverde inspanning. Door de nummer 2 van vorig jaar werd nog geprobeerd om een kloof te slagen, maar daar zat veel te weinig 'dash' op. Zelf heb ik niet meer geprobeerd om weg te springen en wou eens kijken hoever ik zou komen in de 'massaspurt'.
Voor mij zet RS aan om voor PW de spurt aan te trekken. Ik twijfel geen moment en zet me in het wiel van PW. Wanneer deze gaat, zit er te weinig snelheid op en ik acht mijn moment gekomen om aan te gaan. Ik bevind me op een ideale afstand van de meet (niet te vroeg, niet te laat voor mij). Vanaf ik aanzet voel ik dat het goed zit. Er gaat nog wat moeten gebeuren om mij hier van de overwinning te houden. Een halftijdse Brachtse Biker spurt aan de andere kant van de weg ook nog snel, maar ik kan toch nog met een veilige voorsprong over de meet bollen en mijn handen eens in de lucht steken!
Na mijn overwinning van vorig jaar op het Kampioenschap van Groot Brecht op de MTB, win ik nu ook het Kampioenschap op de weg. Nu nog eens in Wuustwezel winnen en dan kan ik stoppen met fietsen ... NOT!
Nog eens bedankt voor de fulltime ploegmaats, op de één of andere manier slagen jullie er altijd wel in om er een mooi koerske van te maken en mijn ding te laten doen! Ook bedankt aan de supporters, jullie aanmoedigingen zijn echt belangrijk!
Voor de statistieken:
tijd: 1u25min59
HR: 163
afstand: 55,4 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten