Maar ja, wie mij kent, weet dat ik me moeilijk rustig kan houden als er enkele maten beginnen te raggen. Dus weer volop meegedaan in het MD van Brasschaat/Kalmthout/Kapellen en het ging beter dan verwacht. Dan maar wachten op de klop van de overbekende hamer. Die Taurine is gewoon een beest. Dat ding gaat nog harder dan de CAAD4 en is gewoon niet te houden. Echter voelt alles zeer vertrouwd aan, het blijft een Cannondale natuurlijk! Geweldig! Voorlopig nog geen spijt van die recente aankoop!
Alles ging goed tot voor de Molenbergen, iets daarvoor begonnen mijn benen de inspanningen te voelen en heb dan nog de kop genomen op de Molenbergen, maar toen was het kaarsje bijna uit. Door gisteren een stukje van de route te rijden wist ik wat er nog ging komen en daardoor kon ik nog iets langer volgen. De laatste singletracks waren er voor mijn benen teveel aan, maar er werd dan ook goed doorgereden.
Op de pauze nog twee Brachtse Bikers tegengekomen (dan weten die mannen toch nog dat ik fiets) en de Mil liet toch horen dat die blog hier af en toe wordt gelezen, toch zeker één lezer!
Met een tevreden gevoel en een superfietske terug naar huis!
Voor de statistieken:
tijd: 2u36
HR: 155
afstand: 61,5 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten